Wycieczka do Oświęcimia i Wadowic

Kochajcie ojczystą ziemię. Kochajcie swoją świętą wiarę i tradycję własnego Narodu. Wyrośnijcie na ludzi honoru, zawsze wierni uznanym przez siebie najwyższym wartościom, którym trzeba służyć całym swoim życiem.
Witold Pilecki

Wczesnym rankiem, 7 listopada uczniowie klasy VII oraz VIII wyruszyli na wycieczkę edukacyjną do Miejsca Pamięci i Muzeum Auschwitz-Birkenau – byłego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady. Wyjazd zorganizowały p. Karolina Krzak i p. Małgorzata Pytka.

Celem wycieczki było poznanie miejsca, które stało się symbolem Holokaustu i nazistowskich zbrodni popełnionych na Żydach, Polakach, Romach i innych narodowościach. W ciszy i skupieniu młodzież dowiadywała się o warunkach życia więźniów, kategoriach i oznaczeniach więźniów, liczbie ofiar, sytuacji dzieci w obozie, eksperymentach medycznych, karach i egzekucjach, a także o ewakuacji i wyzwoleniu obozu. Ważnym miejscem, które zobaczyliśmy była ściana straceń, gdzie wykonywane były wyroki na więźniach. Uczestnicy poznali historię ojca Maksymiliana Kolbego i Franciszka Gajowniczka, który został skazany na śmierć głodową z dziewięcioma innymi więźniami. Drugi etap wycieczki stanowił obóz w Brzezince, który powstał na terenie wysiedlonej wioski. Duża część tego obozu została zniszczona przez Niemców opuszczających to miejsce zimą 1945 roku.

Kolejnym punktem naszej wycieczki były Wadowice – rodzinne miasto Jana Pawła II. Zwiedziliśmy Bazylikę Ofiarowania NMP oraz nowoczesne Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II. Multimedialna wystawa w bardzo wyjątkowy sposób przypomniała nam niezwykłe życie i osobę Papieża. Pokonując kolejne piętra, poznaliśmy etapy życia Karola Wojtyły – Jana Pawła II. Mieliśmy możliwość obejrzenia wielu pamiątek związanych między innymi z zamachem na Ojca Świętego, pamiątki z apostolskich podróży, czy eksponaty związane z jego śmiercią i pogrzebem.

Wycieczka ta była ważną lekcją, z całą pewnością młodzież zapamięta ją na długo. Ta lekcja historii podyktowana była potrzebą budowania pamięci na tym, co nam pozostaje, gdy odchodzą ostatni naoczni świadkowie i ocalali z Holocaustu.